Przygotowania do OWTMów

Wesołych świąt i smacznego jajka :)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Po wojnie nie było łatwo. Każdy miał swoje troski, żałoby, smutki i, mimo powszechnej radości dotyczącej upragnionego pokoju, każdy w sercu miał zadrę. Jednak życie idzie dalej, ludzie wracają do pracy, mugolacy wychodzą na ulice, a Hogwart zostaje odbudowany. Wiele osób zostaje uznanych za szpiegów dobrej lub złej strony i w zależności od czynów są uniewinniani lub skazywani. Dużo się działo, ale to już cichnie. Od wojny minął prawie rok, uczniowie przygotowują się do egzaminów końcowych. Dużo siódmo-, szóstoklasistów, którzy angażowali się w wojnę powtarzało rok. Wśród nich byli przedstawiciele wszystkich domów. Z Ravenclawu Luna Lovegood, nowa dziewczyna Harry’ego, który też wrócił do szkoły, z Hufflepuffu Justin Finch-Fletchey, ze Slyterinu tylko Draco Malfoy i Teodor Nott, a z Gryffindoru Weasleyowie, Hermiona, Neville i Dean.

Teraz już nawet największe leniuchy wzięły się do nauki na czele z Ronem. Jednak to nie o nich będzie historia. Dotyczy ona najdziwniejszej pary w Hogwarcie, a jeszcze o niej nie wspomniałam. Mówię o Ślizgonie i Gryfonce. On blondyn, ona brunetka, on próbuje ulizać jej włosy mizianiem, a ona jego czochra, jej oczy mają kształt okręgów o kolorze czekolady, za to jego to stalowe migdały. Chyba zauważyliście, że są przeciwieństwami. Mówię o Draco Malfoyu, który przekonał się, że szlam nie brudzi i Hermionie Granger, której udało się spuścić trochę powietrza z nadętego arystokraty.

Hermiona już od września przypomina sobie wszystko z siedmiu lat, jednak Draco w tym czasie albo zajmuje się sobą, albo trenuje, albo jej przeszkadza. Sam zajął się nauką dopiero tydzień temu. Granger nie byłaby sobą, gdyby nie zrobiła mu planu nauki i wypominała zaniedbania sprawy. Ale teraz nie o tym.

Siedzieli w dormitorium blondyna, dzielił je jedynie z Teo. Hermiona, zadomowiona w tym dormitorium, królowała na łóżku Draco. Miała rozłożone książki i pergaminy wokół siebie, w jednej ręce trzymała pióro, a drugą we włosach Malfoya. On za to położył się z głową na jej kolanach. Musiał odkopać dla siebie miejsce w podręcznikach i sam czytał notatki Hermiony z eliksirów z piątego roku. Miona właśnie powtarzała szósty rok z zaklęć. Co chwilę było słychać krótkie dialogi w stylu:

- Hermiona, w wielosokowym mogą być zwykłe muchy czy muszą być siatkoskrzydłe?

- Oczywiście tylko siatkoskrzydłe.

Choć czasem wychodziło coś zupełnie bez sensu.

- Mała, do eliksiru nasennego dodaje się po prostu szczyptę kory baobabu pustynnego, czy odmierzoną szczyptę?

- Zaklęcie Avis przywołuje określoną liczbę ptaszków.

- Miona, eliksir, nie zaklęcia…

- Och, a o co pytałeś?

- Czy do eliksiru nasennego dodaje się po prostu szczyptę kory baobabu pustynnego, czy odmierzoną szczyptę?

- Dokładnie trzy i pół grama.

- Dzięki.

Jednak między tym wszystkim jest oczywiście parująca kawa, kruche ciasteczka, no i słodkie buziaki. Nott, żeby też mieć buziaki, musi siedzieć w wieży Gryffindoru, żeby skradać je Ginny. Oni oczywiście też się uczą.

No cóż, Draco i Hermiona spędzają tak większość popołudni, by wieczorami zajmować się tylko sobą i, cóż, cieszą się ukochaną wolnością.