Gdy wróg okazuje się bliższy niż przyjaciel - 13 rozdział

To już koniec tej historii, części osób się podobała, części mniej, a innym wcale, 

jednak ja jestem z niej zadowolona. Mój pierwszy blog i pierwsze opowiadanie.

Zobaczcie jak to się skończy. Czekam na wasze komentarze :)
Już w poniedziałek będziecie mogły przeczytać moją pierwszą miniaturkę :)
Wszystko można przeczytać w Proroku codziennym.

~~~~~~~~~~~~~~

Drugiego stycznia wrócili do szkoły. Tego dnia miał też się odbyć bal noworoczny. Hermiona zniknęła o siedemnastej z pokoju wspólnego. Draco przygotowywał się razem z Zabinim. Gdy już byli gotowi zostało jeszcze pół godziny do rozpoczęcia balu. Blaise jednak poszedł już pod wejście Ravenkawu. Draco wszedł do pokoju wspólnego. Zarzucił marynarkę garnituru na koszulę i jeszcze raz sprawdził czy na pewno w jednej kieszeni spodni ma różdżkę, a w drugiej kolczyki.

Gdy po dziesięciu minutach wyszła Hermiona wyglądała tysiąc razu lepiej niż w sklepie. Włosy delikatnie podpięte wsuwkami, mimo to pojedyncze pasma delikatnie opadały na jej twarz, błękitna rozkloszowana sukienka dawała wrażenie przeniesienia się pięćdziesiąt lat wstecz. Białe szpilki dodały jej kilka centymetrów mimo to była przy nim tak delikatna i drobna. Oczy podkreślone niebieską kreską na powiece i rzęsy mocno pomalowane ciemnym tuszem, lekko czerwona szminka na ustach. Bransoletka, którą dostała na święta pięknie dopełniała całości. Dopiero po przetrawieniu tego wszystkiego Draco się otrząsnął i podszedł do niej. Ustami musnął jej dłoń, a później usta.

- Jesteś piękna Skarbie – powiedział jej do ucha. – Zamknij na chwilę oczy. – Gdy dziewczyna spełniła jego prośbę poczuła jak zakłada jej kolczyki. Gdy dotknęła ucha doznała chłód metalu. Miały kształt serduszka. – Te kolczyki kupiłem razem z butami.

- Mówiłam, że ich nie chcę – po czym go lekko pocałowała.

- Chodźmy już. Mam nadzieję, że chłopaki zajęli dla nas jakiś stolik blisko parkietu. Po tym co pokazałaś w sylwestra nie wypuszczę cię stamtąd.

- Och panie Malfoy, nie mam zamiaru z niego schodzić.

- Och panno Granger, kilka piosenek i będziesz błagać, żeby wrócić się po płaskie buty. – Blondyn powiedział ze śmiechem. Do Wielkiej Sali dotarli z dobrymi humorami. Ich widok jako pary nikogo nie dziwił, jednak gdy zobaczyli Hermionę, wszyscy faceci wodzili za nią wzrokiem. Ona lekko skrępowana złapała mocniej Malfoya za rękę. On objął ją w tali i gromił wzrokiem każdego, kto popatrzył na jego towarzyszkę wzrokiem bardziej nachalnym, niż pełen uznania lub zazdrości. Szybko znaleźli Zabiniego z partnerką.

- Nie no Mionka, po za moją partnerką jesteś najpiękniejszą dziewczyną na Sali. – Obie dziewczyny się słodko zaczerwieniły. Mimo to Draco był święcie przekonany, że Granger jest bardziej urocza z delikatnym rumieńcem.

- Nie mogę się z tobą zgodzić Diable. Miona, mimo że Kath jest śliczna, wygląda jeszcze lepiej – chłopcy by mogli się jeszcze długo tak kłócić, ale właśnie przyszedł Higgs z Astorią i Nott z Susane. Teraz Ślizgoni wykłócali się między sobą, który ma ładniejszą partnerkę, a dziewczyny zaczęły rozmawiać o sukienkach. Kath miała długą do ziemi, jasno zieloną suknię, która mimo sporego wycięcia na plecach i głębokiego dekoltu nie wyglądała wulgarnie, a seksownie. Astoria postawiła na krótką srebrną sukienkę, która błyszczała się jak kula pod sufitem dzięki czemu przyciągała dużo męskich spojrzeń, mocny makijaż i upięte włosy tylko dodawały jej drapieżności. A Susane miała bardzo delikatną sukienkę za kolana, całą białą dzięki czemu wyglądała jak anioł z blond lokami i delikatnym makijażem. Równo o dwudziestej do Wielkiej Sali weszli dyrektor i reszta nauczycieli. Wszyscy usiedli przy ośmioosobowych stolikach. Po zjedzonej pysznej kolacji wstał dyrektor i profesorowie. Gdy stanęli w parach na środku Sali odezwał się Dumbledore.

- Drodzy nauczyciele oraz uczniowie. Bal Noworoczny czas zacząć. Miłej zabawy.

W tym momencie wszyscy usłyszeli pierwsze nuty walca wiedeńskiego, którego zatańczyli nauczyciele. Po czterech minutach całą Salą zapanowały brawa. Nikt się nie spodziewał, że Snape czy Hooch umieją tak dobrze tańczyć. W drugim walcu angielskim już wzięli udział uczniowie. Jako pierwsza odważna para, na parkiet weszli Ślizgoni, później jakiś Krukon z Puchonką, a później Draco z Hermioną. Malfoy w czasie ferii nauczył ją tańców towarzyskich, mieli na to bardzo dużo czasu. Tak więc oboje radzili sobie świetnie. Parkiet powoli się zapełniał. Chłopcy ciągle podziwiali eleganckie ruchy brązowowłosej, a dziewczęta pochłaniały wzrokiem każdy ruch blondyna. Po skończonym tańcu na scenę weszli członkowie kapeli. Zaczęła się zabawa na całego. Teraz na parkiecie panował taniec użytkowy. Tego Draco nie musiał uczyć dziewczyny. Okazało się, że ta kujonka kocha imprezy i w tym rodzaju tańca radzi sobie lepiej niż on, najbardziej znany imprezowicz Hogwartu. Wręcz to ona pokazała mu kilka obrotów. Większość nauczycieli rozeszła się po kątach rozmawiając między sobą, ale kilku zostało i dalej tańczyło. Zabawa trwała w najlepsze. Nasza para nawet na chwilę nie schodziła z parkietu. Skakali ile sił w nogach przy szybkich piosenkach. Wirowali tak, że od samego patrzenia kręciło się w głowie. Wszystkie ruchy były z taką lekkością wykonywane, jakby zostali stworzeni do wspólnego tańca. Od czasu do czasu chłopak lekko całował dziewczynę. A przy balladach to ona się w niego wtulała i pozwalała lekko sobą prowadzić. Nigdzie nie czuła się tak dobrze jak w silnych ramionach blondyna. Po prawie godzinie ciągłego tańca para stwierdziła, że muszą się napić. Dorośli uczniowie mogli pić alkohol, było tylko zastrzeżenie, żeby nie przesadzić. Tak więc Ślizgon podał Gryfonce jej ulubione czerwone wino, a sam wziął szklankę whisky. Po chwili pojawił się Zabini z partnerką. Też zdecydował się na ognistą, a Kath jako całkowita przeciwniczka alkoholu wzięła sok jabłkowy. Hermiona śmiała się z facetów, a Krukonka przyglądała im się z niezbyt przychylnym wzrokiem. Chłopcy się wygłupiali a brunetka razem z nimi. Po chwili dołączył do nich Higgs razem ze swoją partnerką, która zajęła się plotkami z  Kath. Gryfonka i Ślizgoni wygłupiali się jeszcze przez dwie piosenki. Po kolejnej lampce wina i szklance ognistej Malfoy poprosił swoją partnerkę do tańca, na co ta z wielką ochotą się zgodziła. Znów zachwycali swoimi ruchami. Jeszcze kilka razy byli się napić, zawsze ktoś do nich dołączał co im nie przeszkadzało. Bawili się genialnie. Było przed trzecią gdy mieli już dość i mimo dużej ilości alkoholu byli nadal trzeźwi.

Wtedy Ślizgon zaproponował dziewczynie spacer. Gdy ta się zgodziła i ruszyła w stronę wyjścia Malfoy zakręcił się koło baru zabierając butelkę dobrego szampana. Jak dziewczyna to zobaczyła tylko się uśmiechnęła. Ruszyli w kierunku błoni. Gdy byli już na dziedzińcu chłopak zwrócił uwagę na strój Gryfonki i mimo jej protestów zarzucił jej swoją marynarkę na ramiona. Dziewczyna na chwilę się zatrzymała. Złapała chłopaka za rękę. Rzuciła na nich odpowiednie zaklęcie jego różdżką, bo swojej nie miała przy sobie i już czuli przyjemne ciepło i mogli być pewni, że nie zachorują. Jednak brunetka nie oddała mu marynarki tylko wdychała jego przyjemny zapach. Szli w kierunku jeziora. Wygłupiali się i obrzucali śniegiem, który nawet ich nie moczył. Gdy usiedli koło jeziora blondyn wyciągnął korek z butelki i specjalnie ich ochlapał. Oczywiści nie wziął kieliszków, więc podał dziewczynie butelką, a ta upiła mały łyk rozkoszując się bąbelkami. To samo zrobił blondyn po czym ją przytulił.

- Hermiono co byś chciała robić po szkole? – Draco zapytał nagle.

- W sumie nie wiem. Z jednej strony chciałabym pomagać ludziom, na przykład jako magomedyk, ale też jako dziecko zawsze pragnęłam mieć własną księgarnię. A ty o czym marzysz? – zapytała z lekkim strachem. To ich pierwsza rozmowa o przyszłości.

- Naprawdę nie wiem. Jednak mam nadzieję, że będziemy dalej razem.

- Skarbie, ja nie chcę się z tobą rozstawać. Kocham cię i mam nadzieję, że nigdy mnie nie zostawisz  – Ślizgon mocno się do niej przytulił.

- Nigdy Kochanie. Jesteś tylko moja – po czym ją lekko pocałował.

- Chciałabym, żeby ta noc trwała wieczność.

- Ja też Maleńka. Ale zamiast tego może się postarać, żeby reszta życia też była taka, jak ta noc. Po prostu szczęśliwa.

Udało się im.

KONIEC